Τα χρώματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά κατά την διάρκεια των απελευθερωτικών πολέμων κατά του Ναπολέοντα Α΄ Βοναπάρτη, στο εθελοντικό στρατιωτικό σώμα Lützowsches Freikorps. Επειδή το σώμα αυτό αποτελούνταν κυρίως από φοιτητές εθελοντές από όλα τα γερμανικά βασίλεια, υπήρχαν αναλόγως πολλές και διάφορες μορφές στρατιωτικών στολών μέσα στο σώμα. Ο μόνος τρόπος εξομοίωσης των στολών επομένως ήταν να βαφτούν μαύρες. Οι γιακάδες είχαν χρώμα κόκκινο και τα κουμπιά των στολών χρυσό. Σκοπίμως διαδόθηκε εκείνο το διάστημα ο λαϊκός θρύλος ότι τα χρώματα αυτά ήταν και τα χρώματα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, για να δημιουργηθεί ενθουσιασμός στους γερμανούς στρατιώτες.
Η σημαία αυτή υιοθετήθηκε από το παγγερμανικό κίνημα και έγινε δημοφιλής την δεκαετία του 1840, συμβολίζοντας την επιθυμία για ένωση των διαφόρων κρατιδίων σε ένα ενιαίο εθνικό κράτος, αλλά και την ελπίδα για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Για σύντομο διάστημα μετά την Επανάσταση του 1848, και την πρώτη προσπάθεια ίδρυσης μιας Γερμανικής Ομοσπονδίας, έγινε εθνική σημαία (1848-1852), αλλά περιέπεσε σε αφάνεια επί των ημερών της συντηρητικής Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης το 1919, καθιερώθηκε ξανά ως εθνική σημαία. Μετά την πτώση του Γ' Ράιχ, η τρίχρωμη σημαία υιοθετήθηκε το 1949 και από τα δύο διάδοχα γερμανικά κράτη, την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) και την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία), αν και η τελευταία πρόσθεσε το εθνόσημό της το 1955, επιθυμώντας να τονίζει την ξεχωριστή της ταυτότητα.
Μετά την Επανένωση των Γερμανιών το 1990, η σημαία «μαύρο-κόκκινο-χρυσό» (Schwarz-rot-gold) είναι η επίσημη σημαία της Γερμανίας.
Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου