KONJUNKTIV IΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Αντιστοιχεί στην Υποτακτική έγκλιση των Ελληνικών. Στον Υποθετικό λόγο (Konjunktiv II) θέλουμε να εκφράσουμε κάτι μη πραγματικό ή υποθετικό (ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ). Πού χρησιμοποιείται;

α) στις υποθετικές προτάσεις που σχηματίζονται κυρίως με το wenn= σε περίπτωση που, εάν

π.χ. Wenn das Wetter gut wäre, könnten wir ins Schwimmbad gehen.

β) σε συγκριτικές προτάσεις: πως θα ήταν αν, παρομοίωση, σύγκριση με als ob

π.χ. Εr spricht so, als ob er mich nie wieder sehen würde.

γ) για να εκφράσουμε μια ευχή:

π.χ. Hätte ich nur mehr Zeit!

Ο Υποθετικός λόγος δεν έχει χρόνους, αλλά μιλά μόνο για το παρόν και το παρελθόν. Υπάρχει βέβαια στο παρόν και ένας περιφραστικός τύπος με würde + απαρέμφατο. Αυτόν τον τρόπο μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε στον προφορικό λόγο.

π.χ. Κarin würde am Samstag spielen ή Κarin würde heute kommen (προφορικός).

Karin spielte am Samstag ή Karin käme heute (γραπτός).

Στον γραπτό λόγο όμως πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον κανόνα του KONJUNKTIV II.

ΚΛΙΣΗ ΟΜΑΛΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ (ΟΠΩΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟ)

spielen: spielte

ich spielte = αν/ θα έπαιζα

du spieltest = αν/ θα έπαιζες

er, sie, es spielte = αν/ θα έπαιζε

wir spielten = αν/ θα παίζαμε

ihr spieltet = αν/ θα παίζατε

sie, Sie spielten = αν/ θα έπαιζαν/ παίζατε

ΚΛΙΣΗ ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ

Η κλίση τους βασίζεται στον Παρατατικό. Δίπλα στο θέμα του Παρατατικού βάζουμε τις καταλήξεις του Υποθετικού Λόγου –e, -est, -e, -en, -et, -en. Αν το θέμα του Παρατατικού έχει φωνήεν a,o,u àπαίρνει Umlaut ä,ö,ü.

π.χ. sein: Παρατατικός  war , Υποθετικός λόγος wär-e

Στα υπόλοιπα ρήματα το θέμα μένει ως έχει π.χ. laufen: Παρατατικός lief-, Υποθετικός λόγος lief-e

sein(war)               kommen (kam)       werden (wurde)  haben (hatte)

ich wär-e                             käm-e                     würd-e                         hätt-e        

du wär-(e)st                        käm-est                 würd-est                        hätt-est      

er, sie, es wär-e                  käm-e                    würd-e                          hätt-e      

wir wär-en                           käm-en                 würd-en                         hätt-en

ihr wär-(e)t                          käm-et                   würd-et                         hätt-et

sie, Sie wär-en                   käm-en                  würd-en                         hätt-en

ΚΛΙΣΗ ΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Ο σχηματισμός του Υποθετικού λόγου βασίζεται στον Παρακείμενο του ρήματος, από τον οποίο αλλάζουμε σε Konjunktiv II μόνο το βοηθητικό ρήμα sein/haben

malen (ich habe gemalt)                             gehen (ich bin gegangen)

Konjunktiv II:

ich hätte gemalt = αν/ θα είχα  ζωγραφίσει                wäre gegangen = αν είχα πάει

du hättest gemalt                                                       wärest gegangen

er,sie,es hätte gemalt                                                wäre gegangen

wir hätten gemalt                                                      wären gegangen   

ihr hättet gemalt                                                        wär(e)t gegangen

sie/ Sie hätten gemalt                                               wären gegangen

ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ MODALVERBEN ΣΕ KONJUNKTIV II

Σχηματίζονται όπως τα ανώμαλα ρήματα, δηλαδή παίρνοντας τον Παρατατικό τους, βάζοντας διαλυτικά στα a, o, u του θέματος (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ WOLLEN, SOLLEN) αλλά με καταλήξεις –te, -test, -te, -ten, -tet, -ten.

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΟ ΡΗΜΑ MÖGEN ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΥΠΟΘ. ΛΟΓΟΥ: MÖCHTEN

Ich könnte = αν/ θα μπορούσα                     Ich wollte/ möchte= αν/ θα ήθελα

Ich müsste = αν/ θα έπρεπε                         Ich dürfte = αν/ θα επιτρεπόταν

Ich sollte = αν/ θα έπρεπε

Νατάσσα Σπανού