Όταν περνάς τις πύλες της Χαϊδελβέργης και μπαίνεις στην παλιά πόλη της, απλώνονται πλακόστρωτα δρομάκια, μεσαιωνικοί πύργοι, ιστορικές γέφυρες που περικυκλώνουν τον ποταμό Νέκαρ και πάνω από όλα, το επιβλητικό Κάστρο, ένα πελώριο καλοδιατηρημένο απομεινάρι της Ιστορίας που στέκεται ψηλά στον λόφο, πάνω από την καρδιά της πανεπιστημιούπολης που εξελίχθηκε στον πιο γραφικό προορισμό της Γερμανίας.
Τον 12ο περίπου αιώνα ιδρύθηκε το πανεπιστήμιό της, το πρώτο και ιστορικότερο της χώρας, που ακόμη και σήμερα συγκεντρώνει το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον της κεντρικής Ευρώπης και δίνει στην Χαϊδελβέργη ένα βασικό χαρακτηριστικό της, την ολοζώντανη πανεπιστημιούπολη με πλήθος φοιτητών.
Κατά τα τέλη του Μεσαίωνα, η Χαϊδελβέργη έγινε το κέντρο του κινήματος του Ρομαντισμού της Γερμανίας, ενώ εδώ βρήκε καταφύγιο και ο Μαρτίνος Λούθηρος την εποχή της Μεταρρύθμισης. Η διαμάχη μεταξύ προτεσταντών και καθολικών ήταν που προκάλεσε και τον γαλλογερμανικό πόλεμο που κατέστρεψε την πόλη τον 17ο αιώνα, για να ξαναχτιστεί τον 18ο, δημιουργώντας αυτό το όμορφο κράμα μπαρόκ και αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής στην παλιά πόλη, όπου βρήκαν έμπνευση ο γνωστός φιλόσοφος Γκαίτε, αλλά και ο Μαρκ Τουέιν, που επέλεξε να ζήσει εκεί για αρκετά χρόνια – μάλιστα εκεί έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του «Τομ Σόγερ».
Η Haupstrasse είναι ο μεγαλύτερος πεζόδρομος της Γερμανίας (φτάνει τα 1,6 χιλιόμετρα) και ένας από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης. Κατά μήκος του θα συναντήσετε από μεγάλα εμπορικά μέχρι μικροσκοπικά βιβλιοπωλεία ή σοκολατερί, και από γραφικά café και μπυραρίες μέχρι πλανόδιους μουσικούς και μικρές πλατείες, κάτω από λουλουδιασμένα μπαλκόνια επιβλητικών κτιρίων.
Η πέτρινη μεσαιωνική Alte Brücke είναι χτισμένη στην άκρη της παλιάς πόλης και "φιλοξενεί" μπαρόκ αγάλματα, όπως αυτό της θεάς Αθηνάς, ενώ στην νότια άκρη της βρίσκεται το μυστηριώδες μπρούτζινο γλυπτό του «Πιθήκου της Χαϊδελβέργης», ενός μάλλον τρομακτικού πλάσματος που κρατά έναν καθρέφτη για να θυμίζει σε όσους περνούν τη γέφυρα, σύμφωνα με την παράδοση, να κάνουν την αυτοκριτική τους και να ξέρουν πως κανείς δεν είναι καλύτερος από τον άλλο. Εκεί βρίσκεται και η μεγάλη πύλη της Παλιάς Γέφυρας, μια αψίδα με δύο μεγάλους πυργίσκους, αφιερωμένους στον Karl Theodor, τον ηγέτη που έχτισε την γέφυρα και ίδρυσε το Πανεπιστήμιο. Η γέφυρα ήταν το μόνο μέρος της πόλης που καταστράφηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ξαναχτίστηκε μετά το τέλος του.
Γνωστό και ως "παλάτι" (Schloss) του όρους Königstuhl, το επιβλητικό Κάστρο της πόλης στέκεται στα μισά του βουνού. Αρχικά, εκεί είχαν χτιστεί τα δύο φρούρια της Χαϊδελβέργης, που όμως καταστράφηκαν από κεραυνό τον 16ο αιώνα. Έτσι, διατηρήθηκε μόνο το νοτιότερο, και εκεί ήταν που έχτισε ο Οίκος των Βίτελσμπαχ το παλάτι του, με την οχύρωση σε μεσαιωνικό ύφος και τις κατοικίες σε αναγεννησιακό στιλ. Στο Κάστρο θα φτάσετε είτε με τα πόδια (ήπια ανηφόρα) ή με το τελεφερίκ που ξεκινά ανά δεκάλεπτο από την παλιά πόλη. Μέσα στον περίβολο του Κάστρου, πέρα από τους εντυπωσιακούς κήπους, τις πολεμίστρες με την συγκλονιστική θέα, τα ερείπια της κατεστραμμένης του πλευράς και τα υπαίθρια έργα τέχνης, θα βρείτε το Μουσείο Φαρμάκων που στεγάζεται στις αίθουσες του Παλατιού, καθώς και το μεγάλο Κελάρι του Κάστρου, που λειτουργεί ως εστιατόριο, στεγάζοντας άλλο ένα «ιδιαίτερο» αξιοθέατο, το μεγαλύτερο βαρέλι του κόσμου. Έχετε υπ’ όψιν σας πως το Κάστρο βρίσκεται στην πρώτη στάση του τελεφερίκ. Αφού το εξερευνήσετε, ξαναμπείτε στο τελεφερίκ για να συνεχίσετε ακόμη ψηλότερα, όπου θα επιβιβαστείτε στο παλιό ξύλινο τρενάκι για ρομαντζάδα στις πλαγιές του βουνού ως το Königstuhl, τον «Θρόνο του Βασιλιά» που προσφέρει ακόμη καλύτερη θέα.
Αφού ξαναβρεθείτε στην παλιά πόλη, διασχίστε την Παλιά Γέφυρα για να βρεθείτε στην άλλη όχθη του Νέκαρ και ακολουθήστε τις ταμπέλες που γράφουν «Philosophers Weg». Μετά από μία ανηφορική διαδρομή με αρκετά σκαλάκια, αλλά και βολικά πλατώματα σε κομβικά σημεία για να ξεκουραστείτε, θα βρείτε το περίφημο ορεινό «Μονοπάτι των Φιλοσόφων». Αυτή είναι η διαδρομή που έκαναν καθημερινά οι καθηγητές και οι φιλόσοφοι του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης κατά την Ρομαντική περίοδο στα διαλείμματα από την εργασία τους, για να βρουν ησυχία μέσα στους καταπράσινους αμπελώνες του λόφου. Πρόκειται για μια διαδρομή μισής περίπου ώρας που θα σας φέρει αντιμέτωπους με την καλύτερη ίσως θέα στην πόλη, το ποτάμι και την κοιλάδα, περνώντας μέσα από περιποιημένα περιβόλια και κηπάκια που ενδείκνυνται για εντυπωσιακές φωτογραφίες. Στο τέρμα της διαδρομής θα βρεθείτε στην γέφυρα Theodor-Heuss, που θα σας οδηγήσει πίσω στην Bismarckplatz, στην αρχή της παλιάς πόλης.
Είναι η καρδιά της παλιάς πόλης, όπου δεσπόζει ο τεράστιος μπαρόκ ναός του Αγίου Πνεύματος και γύρω του γραφικά café, εστιατόρια και ιστορικά κτίρια – όπως αυτό του δημαρχείου και του Zum Ritter, του παλαιότερου κτίσματος της πόλης που σήμερα στεγάζει ξενοδοχείο. Η ζωντάνια και η τουριστική κίνηση της πλατείας δύσκολα προδίδουν το σκοτεινό της παρελθόν – εδώ ήταν που στον μεσαίωνα δικάζονταν και καίγονταν οι «μάγισσες» στην πυρά, ενώ οι κατάδικοι κλείνονταν σε κλουβιά. Ευτυχώς, πλέον, η μόνη "κρεμάλα" που θα δείτε στην πλατεία είναι αυτή των δεκάδων ζευγαριών που συρρέουν κάθε Σάββατο για να παντρευτούν και να φωτογραφηθούν στον μπαρόκ ναό.
Στην άλλη μεγάλη πλατεία της παλιάς πόλης, την Universitätsplatz, ξεχωρίζει το Παλιό Πανεπιστήμιο, ένα επιβλητικό κτίριο του 18ου αιώνα που στεγάζει Μουσείο με ακαδημαϊκά και ιστορικά εκθέματα στο ισόγειό του, αλλά και την διαβόητη Φυλακή των Φοιτητών στην πίσω πλευρά του. Πρόκειται για κτίριο όπου φυλακίζονταν «άτακτοι» φοιτητές οι οποίοι διατάρασσαν την ησυχία της πόλης ή τιμωρούνταν για ασωτείες, με ποινές από τρεις ημέρες ως και έναν μήνα. Σήμερα, στη Φυλακή μπορεί κανείς να δει τα συνθήματα, τα πορτρέτα, τα στιχάκια και τις αφιερώσεις αυτών των φοιτητών στους τοίχους του κτιρίου.
Πηγή: www.in2life.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου