Στρασβούργο, Αλσατία με γαλλογερμανικό χαρακτήρα

Το Στρασβούργο είναι μια υποδειγματική πόλη με ποιότητα ζωής στη βορειοανατολική Γαλλία και βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Ρήνου. Είναι μία πόλη που διατηρεί το ιστορικό της κέντρο και για το λόγο αυτό είναι και ιδιαίτερα γραφική. Ο τοπικός πληθυσμός (Αλλεμάνοι) αποτελεί ένα μείγμα γαλλικών και γερμανικών στοιχείων, ενώ η πόλη θεωρείται γέφυρα της ενότητας μεταξύ της σύγχρονης Γαλλίας και Γερμανίας. Δύο γέφυρες συνδέουν το Στρασβούργο με τη γερμανική κωμόπολη Kehl, δηλαδή τη Γαλλία με τη Γερμανία. Η πόλη είναι κτισμένη στην δυτική όχθη του Ρήνου και διασχίζεται από τον ποταμό Ιλλ, έναν από τους παραποτάμους του Ρήνου, ο οποίος είναι πλωτός στο μεγαλύτερο μέρος του, ενώ υπάρχουν και πολλά κανάλια, σχεδόν σε κάθε σημείο της πόλης. Η Αλσατία οφείλει το όνομά της στον ποταμό: Στην γερμανική γλώσσα Elsass σημαίνει "περιοχή του Ιλλ". Οι περισσότερες επιρροές της πόλης από την γερμανική κουλτούρα φαίνονται στην αρχιτεκτονική και την γαστρονομία (Wädele, Fleischkischele u.a.). Το υψόμετρό της είναι 142 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας σε μια περιοχή σχετικά επίπεδη. Διοικητικά είναι χωρισμένη σε 14 "συνοικίες" (quartiers). Η πόλη δημιουργήθηκε από τους Ρωμαίους αρχικά ως το στρατόπεδο Argentoratum το 12 π.Χ. Το 496 ο Βασιλιάς των Φράγκων Χλωδοβίκος Α΄ (Clovis) προσαρτά το στρατόπεδο του Argentoratum ως τμήμα του Μεροβιγγειανού Βασιλείου. Το όνομα αλλάζει σε Στρατεβούργο (Strateburgum), "Πόλη των σταυροδρομιών". Το 1176 αρχίζει η οικοδόμηση του σημερινού καθεδρικού ναού, ένα αξιοθαύμαστο δείγμα γοτθικής αρχιτεκτονικής, η κατασκευή του οποίου διήρκησε 263 χρόνια! Ο ναός έχει αξιοπρόσεκτες λεπτομέρειες, τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά: πολυάριθμα γλυπτά, πολύχρωμα βιτρό του 12ου και 14ου αιώνα, υαλογραφίες, και βέβαια ένα αστρονομικό ρολόι που κατασκεύασαν μαθηματικοί, Ελβετοί ωρολογοποιοί, γλύπτες και ζωγράφοι το 1842. Στις 12:30 το μεσημέρι αξίζει να παρακολουθήσει κάποιος τις φιγούρες του: ένα παιδί, έναν έφηβο, έναν ενήλικα και έναν ηλικιωμένο που περνούν μπροστά από τον θάνατο και πιο ψηλά τους Αποστόλους, που περνούν μπροστά από τον Χριστό. Και αυτό το θέαμα συνοδεύεται από τον ήχο των φτερών και ενός κόκκορα. Μπροστά από το ρολόι υπάρχει η κολώνα των Αγγέλων, που απεικονίζουν την Τελική κρίση (από αυτή η θέα της πόλης είναι μοναδική). Εδώ, κάτι που ίσως δεν είναι πολύ γνωστό, το 1450 ο Γουτεμβέργιος τυπώνει εκεί το πρώτο έντυπο βιβλίο. Το 1681, όταν η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους χάνει τον Τριακονταετή Πόλεμο, το Στρασβούργο αποτελεί τμήμα της Γαλλίας του Λουδοβίκου του 14ου. Κατά τον γαλλογερμανικό πόλεμο η πόλη πολιορκείται και το 1870 παραδίδεται. Η Γαλλία χάνει το Στρασβούργο και ολόκληρη την Αλσατία - Λωρραίνη, η οποία ενσωματώνεται πλέον στην Γερμανική Αυτοκρατορία. Το 1918 ο Γάλλος στρατηγός Γκουρώ (Gouraud) εισέρχεται στο Στρασβούργο, το οποίο επαναφέρεται στο Γαλλικό κράτος. (Φανταστείτε κάποιον που γεννήθηκε το 1910 στο Στρασβούργο: τότε θεωρούνταν Γερμανός, το 1918 Γάλλος, το 1940 Γερμανός, το 1945 Γάλλος...)

Το 1939 το Στρασβούργο εκκενώνεται από ολόκληρο τον πληθυσμό του, ο οποίος μεταφέρεται σε άλλες περιοχές και καταλήγει "πόλη-φάντασμα", η οποία φρουρείται από ισχυρές δυνάμεις χωροφυλακής, για τον φόβο λεηλασιών. Στις 18 Ιουνίου 1940 τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την πόλη, την οποία επισκέπτεται ο Führer θαυμάζοντας τον "γερμανικό χαρακτήρα" της. Προς τιμήν του η κεντρική πλατεία της πόλης, η πλατεία Kléber μετονομάζεται σε Πλατεία Αδόλφου Χίτλερ (Adolfhitlerplatz). Η πόλη παραμένει υπό γερμανική κατοχή - με κάποιους από τους πρόσφυγες να επιστρέφουν σε αυτήν - μέχρι τις 23 Νοεμβρίου 1944 οπότε απελευθερώνεται από την 2η Μεραρχία του Στρατηγού Λεκλέρκ. Το 1949 η πόλη επιλέγεται ως έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ στη Σύνοδο κορυφής του Εδιμβούργου το 1992 επικυρώνεται ο καθορισμός της πόλης ως έδρας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται σε 275.718 κατοίκους. Είναι μία από τις δύο έδρες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (η άλλη είναι οι Βρυξέλλες). Επίσης, στο Στρασβούργο εδρεύουν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και, από το 1949, το Συμβούλιο της Ευρώπης. Στο Στρασβούργο εδρεύουν, επίσης: Το Πανεπιστήμιο Ανθρωπιστικών Σπουδών (Université des Sciences Humaines), το οποίο σήμερα έχει μετονομασθεί σε Université Marc Bloch (UMB) - Strasbourg II: Είναι ένα από τα πιο σημαντικά της Γαλλίας, καθώς μαζί με τα Πανεπιστήμια της Μυλούζ (Mulhouse), του Κολμάρ (Colmar), της Βασιλείας (Βâle) (Ελβετία), του Φράιμπουργκ (Freiburg) και της Καρλσρούης (Karlsruhe) (Γερμανία) σχηματίζουν την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Πανεπιστημίων του Ανώτερου Ρήνου (UCOR). Καλύπτει τους τομείς των ανθρωπιστικών και των κοινωνικών επιστημών. Το Πανεπιστήμιο Λουί Παστέρ (Université Louis Pasteur - Strasbourg I): Θεωρείται το καλύτερο γαλλικό επαρχιακό πανεπιστήμιο και 4ο στη Γαλλική επικράτεια. Καλύπτει το σύνολο του επιστημονικού επιστητού, από Ιατρική μέχρι Οικονομικές σπουδές καθώς και Φυσική και Χημεία. Το Πανεπιστήμιο Ρομπέρ Σουμάν (Université Robert Schuman (URS) - Strasbourg III): Καλύπτει την Νομική επιστήμη, τις Πολιτικές Επιστήμες και την Διοίκηση Επιχειρήσεων. Από την 1η Ιανουαρίου του 2009 τα τρία αυτά πανεπιστήμια ενοποιήθηκαν αποτελώντας το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου (ο λόγος για την αρμονική συνύπαρξη πολλών εθνών και πολιτισμών, 20% των φοιτητών από 100 χώρες). Η σχολή ΕΝΑ (École nationale d'administration), σημαντική Εθνική Σχολή Διοίκησης, που ιδρύθηκε το 1945, εδρεύει στο Στρασβούργο από το 1992 και είναι υπεύθυνη για τη βασική και συνεχή κατάρτιση των ανωτέρων δημοσίων λειτουργών της Γαλλίας. 
Σύμβολο της πόλης αποτελεί ο ύψους 149 μέτρων γοτθικός Καθεδρικός Ναός του Στρασβούργου, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 1439 και ήταν το ψηλότερο κτήριο στον κόσμο από το 1625 έως το 1847. Μία ιδιαιτερότητά του είναι ότι έχει μόνο έναν πύργο και αυτό οφείλεται στην εξάντληση των οικονομικών μέσων πριν την κατασκευή του δεύτερου (φανταστείτε πόσο κόστισε ο ένας!) Επίσης έχει στοιχεία δύο τεκτονικών ρυθμών, αρχικά χτίστηκε με ρωμαϊκό (στρογγυλές αψίδες), αλλά μετά επικράτησε ο γοτθικός. Σήμερα έχει κηρυχθεί σε κατάσταση ανάγκης από το Γαλλικό Κράτος, καθώς είναι κατασκευασμένος από ένα ασυνήθιστο είδος σκληρού πετρώματος, το οποίο, όμως, διαβρώνεται με την πάροδο του χρόνου. Μέχρι σήμερα συνεχίζονται οι εργασίες συντήρησης και αναστήλωσής του. 
Το ιστορικό κέντρο του Στρασβούργο, ονομαζόμενο "Petite France" (Μικρή Γαλλία), χαρακτηρίσθηκε ως "Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς" από την UNESCO το 1988 και βρίσκεται πάνω σε νησί. Ήταν η πρώτη φορά που τέτοια τιμή αποδιδόταν σε ένα ολόκληρο κέντρο πόλης. Είναι μια μοναδική γειτονιά κυρίως χάρη στις παραδοσιακές κατοικίες από ξυλόδεμα του 16ου και 17ου αιώνα. Τον 12ο αιώνα κατοικούσαν εκεί κυρίως μυλωνάδες και βυρσοδέψες (ανέβαζαν τα δέρματα στις όμορφες στέγες των σπιτιών για να στεγνώσουν). Η αρχιτεκτονική των παλαιών κτιρίων είναι επιβλητική αλλά και λεπτοδουλεμένη. Εντυπωσιάζουν, τόσο με τον όγκο όσο και με την μορφή των προσόψεών τους, η Βιβλιοθήκη, το Εθνικό Θέατρο και το Πανεπιστήμιο Ανθρωπιστικών Επιστημών (τα δύο πρώτα στην πλατεία Δημοκρατίας, Place de la République). Στο Στρασβούργο έχει την έδρα της (και το θέατρό της, στην πλατεία Broglie) η Όπερα του Κάτω Ρήνου (Opera du Bas-Rhin). 
Η πόλη διαθέτει, επίσης, αστείρευτη φυσική ομορφιά και πολλά σημεία πρασίνου, μεγαλύτερο και κυριότερο των οποίων είναι η "Ορανζερί" (Orangerie), πάρκο με μικρό ζωολογικό κήπο με σπάνια είδη ζώων, αλλά και το σύμβολο της Αλσατίας, τους πελαργούς, και το περίπτερο της Ιωσηφίνας, της συζύγου του Ναπολέοντα (Pavillon Joséphine) στο ένα του άκρο, και έντονο υδάτινο στοιχείο (ατέλειωτα κανάλια, πολλά εστιατόρια και μπαρ εν πλω). Οι τέλειοι ποδηλατόδρομοί της έχουν κάνει το ποδήλατο πιο δημοφιλές από το αυτοκίνητο. Είναι το πρώτο ποδηλατικό δίκτυο στη Γαλλία και ένα από τα σημαντικότερα στην Ευρώπη (500 χιλιόμετρα). Επίσης, στις περισσότερες οδικές αρτηρίες, οι πινακίδες είναι δίγλωσσες. 

Πηγή: Βικιπαίδεια, LIFO, Deutsche Welle