Στη Cité Ungemach, ένα βήμα από το Στρασβούργο, κάποτε μπορούσε να μείνει ΜΟΝΟ όποιος επιλεγεί επειδή ήταν νέος, παντρεμένος, υγιής και...καρπερός! Ένας όμορφος οικισμός με παραμυθένια σπιτάκια και κήπους, ένα εργαστήριο....ανθρώπων, οι οποίοι είχαν την υποχρέωση, αφού είχαν επιλεγεί, να δημιουργήσουν μια μεγάλη οικογένεια και να φέρουν πολλούς απογόνους στην κοινωνία!
(badische Zeitung)
Το 1924 εγκαινιάστηκε και διατηρήθηκε μέχρι τη δεκαετία του '80 (!) για ένα πείραμα και ένα σύστημα επιλογής που ενστερνίστηκε η πολιτική και επιστημονική κοινότητα. Η ιδέα προήλθε από την Αγγλία του 1880, ταξίδεψε στις ΗΠΑ, την Ελβετία, τις Βόρειες χώρες, την Ιαπωνία, όπου από το 1920 εμφανίστηκαν πολιτικές στειρώσεων και πρόληψης ασθενειών και αναπηριών ("ελαττωμάτων") πολύ πριν την εμφάνιση του Ναζισμού στη Γερμανία και την Ευρώπη... Ακολούθησε η περίοδος του Β'ΠΠ και τα γνωστά φρικτά πειράματα ευγονικής των Ναζί. Πολλές απορίες γεννιούνται ως προς την αφετηρία αυτών των πεποιθήσεων και της προσπάθειας πρακτικής εφαρμογής τους από διαφορετικούς λαούς, αλλά και για τη συνέχισή τους μετά από το 1945...
Το ντοκιμαντέρ με τίτλο "Ένα πείραμα ευγονικής" είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα ertflix ως τις 23/10/2022:
27/09/1322 ο Αρχιεπίσκοπος Χάινριχ ΙΙ του Βίρνεμπουργκ αγίασε το μέρος, σηματοδοτώντας την ολοκλήρωση της πρώτης μεγάλης κατασκευαστικής φάσης του σημερινού καθεδρικού ναού έπειτα από 74 χρόνια κατασκευής. 15/08/1248 μπήκε ο θεμέλιος λίθος για το κτίσιμο του ναού και ξεκίνησε η κατασκευή του γοτθικού ρυθμού ναού αφιερωμένου στους Τρεις Βασιλιάδες, με σκοπό να επισκιάσει τα προηγούμενα κτίρια. Χρειάστηκαν πάνω από 600 χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του. Έχει ύψος 157 μέτρα και είναι η τρίτη υψηλότερη εκκλησία παγκοσμίως! Μόλις το 1880 ολοκληρώθηκαν τα δύο κωδωνοστάσια του ναού, οι πύργοι που είναι το σήμα κατατεθέν του. Η "καρδιά" του ναού βρίσκεται στην πρωτη φάση κατασκευής του, το γοτθικό πρεσβυτέριο με ανατολικό προσανατολισμό. Στο εσωτερικό μέρος ένα μεγάλο κομμάτι του αρχικού σχεδιασμού έχει διατηρηθεί έως και σήμερα καθώς ο ψηλός βωμός, οι πυλώνες του πρεσβυτέριου, τα βασιλικά παράθυρα και οι μεσαιωνικοί πάγκοι σώζονται μέχρι και σήμερα.
Πλούσιο πρόγραμμα επετειακό έχει σχεδιαστεί για τις επόμενες 5 εβδομάδες για τον εορτασμό του "στολιδιού της Κολωνίας": εκθέσεις, ξεναγήσεις, εκκλησιασμοί και μουσικές παραστάσεις (το μουσικό ντουέτο Grandbrothers θα μετατρέψει με τη βοήθεια της τεχνολογίας ένα πιάνο σε πολυφωνική πηγή ήχου!). Για πρώτη φορά εκτίθενται όλα τα διατηρημένα μεσαιωνικά αρχιτεκτονικά σχέδια και προσχέδια του ναού στο θησαυροφυλάκιο. Η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή ως τις 13/11. Ανάμεσα στα εκθέματα, ένα διάσημο σχέδιο της δυτικής πρόσοψης (Riss F.) που έχει ύψος πάνω από 4 μέτρα και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα διατηρημένα αρχιτεκτονικά σχέδια του Μεσαίωνα που θα παρουσιαστεί ψηφιακά λόγω του μεγέθους του. Μετά την κατάληψη της Κολωνίας από γαλλικά στρατεύματα το 1794, πολλά σχέδια που βρίσκονταν στην αποθήκη των κατασκευαστών χάθηκαν. Ορισμένα από αυτά ανακαλύφθηκαν ξανά στις αρχές του 19ου αιώνα και διατηρούνται μέχρι σήμερα.
Άλλη μια ιστορική έκθεση διοργανώνεται σε συνεργασία με το αρχείο της Αρχιεπισκοπής, το εργαστήριο του Καθεδρικού Ναού και το DOMFORUM, πραγματευόμενη την ιστορία του ναού και του πολιτιστικού του αντικτύπου. Με τη βοήθεια τρισδιάστατου μοντέλου που κατασκευάστηκε ειδικά για τον εορτασμό των 700 χρόνων, οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν μέσω tablet την αρχική μορφή του πρεσβυτέριου με όλα τα χαρακτηριστικά και τις λεπτομέρειες που το συνόδευαν. Ταυτόχρονα, η εμπειρία 360° που θα προσφέρεται μέσω μιας οπτικής παράστασης αφιερωμένη στην αρχιτεκτονική του ναού, θα δώσει την ευκαιρία στο κοινό να ανακαλύψει οπτικοακουστικά το ναό της Κολωνίας.
Στο ελβετικό άκρο της λίμνης Ματζόρε, στο χωριό Μογκένιο, υπάρχει μια μακρά παράδοση με τα κάστανα. Στο ελβετικό καντόνι του Τιτσίνο τα κάστανα ήταν κάποτε βασική τροφή, το "ψωμί των φτωχών". Τα δάση άδειαζαν το φθινόπωρο, ενώ τοποθετούσαν τα κάστανα σε διώροφα κτίρια (ονομάζονταν Gra, επόμενη φωτογραφία) για αποξήρανση με καπνό.
Η πρακτική αναβιώθηκε πρόσφατα και κάνει την περιοχή να γεμίζει με το γνώριμο άρωμα του κάστανου. Στα "Gra" απλώνονται σε σχάρες και στεγνώνουν για 3 εβδομάδες στη φωτιά. Αυτό τα συντηρεί και τα προετοιμάζει για περαιτέρω επεξεργασία. Τα γυρίζουν κάθε 3-4 μέρες για να στεγνώσουν ομοιόμορφα, ενώ η φωτιά καίει αδιάκοπα. Παραδοσιακές συνταγές με κάστανο ανακαλύπτονται εκ νέου.
Το ιστορικό ξενοδοχείο Albergo Locarno (χτίστηκε μεταξύ 1874-1876, έκλεισε το 2005)
(ticinowelcome)
Τις ημερομηνίες 5-16 Οκτωβρίου 1925, οι υπουργοί εξωτερικών Γαλλίας, Βρετανίας και Γερμανίας (νικητές και ηττημένοι του Α' ΠΠ) διαπραγματεύτηκαν και υπέγραψαν 7 συμφωνίες για την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Γερμανία (η οποία βρισκόταν υπό το καθεστώς της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και τον Γκούσταφ Στρέζεμαν) και την οριστικοποίηση των συνόρων, όπως είχαν διαμορφωθεί με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών. Ουσιαστικά εγγυήθηκαν τα δυτικά σύνορα της Γερμανίας, ενώ τα ανατολικά ήταν ακόμα υπό διαπραγμάτευση (ανοικτό το ενδεχόμενο να ανακτήσει η Γερμανία περιοχές της ανατολικής Πολωνίας). Βασική Συνθήκη: Σύμφωνο Ρηνανίας (υπόσχεση Γερμανίας ότι δε θα έστελνε στρατεύματα στη Ρηνανία). Οι προσπάθειες των τότε ηγετών επιβραβεύτηκαν με βραβεία Νόμπελ.Ήταν η ελπίδα για παγκόσμια ειρήνη, η οποία όμως χάθηκε με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και την παραβίαση της συνθήκης της Ρηνανίας από τους Ναζί.
Λουκάρνο, η πόλη του ελβετικού ετήσιου φεστιβάλ κινηματογράφου (από το 1946)
Η πόλη διατηρούσε για χρόνια την ατμόσφαιρα τζετ σετ του 1960. Κάποτε ήταν μια αριστοκρατική όαση με απίστευτη πολυτέλεια, οι αστέρες του κινηματογράφου, όπως η Μαρλέν Ντίτριχ, έκαναν βουτιές στην πισίνα. Τώρα είναι εγκαταλελειμμένο, μέχρι να ευοδωθούν οι προσπάθειες ανακαίνισής του και επαναλειτουργίας του (απαιτούνται εκατομμύρια).
Στην περιοχή Ασκόνα, οι θαμώνες του ξενοδοχείου σε στιλ Bauhaus και σανατόριου Monte Verita (Berg der Wahrheit, "Όρος Αλήθεια") έκαναν πράξη την εναλλακτική ζωή, αντιτέθηκαν στη βιομηχανοποιημένη κοινωνία με την επαφή με τη φύση, το πνεύμα, την τέχνη, την Ειρήνη. Σταμάτησε το 1940 η δράση αυτή και προσπάθησε να αναβιώσει το 1970, χωρίς όμως πολύ πρόσφορο έδαφος.
Στο ξενοδοχείο Kurhaus της ευρύτερης περιοχής, ξεκίνησε ο Νίκος Καζαντζάκης τη συγγραφή του έργου του "Ελ Γκρέκο", την πνευματική του αυτοβιογραφία. Είχε επισκεφτεί το γερμανόφωνο και το ιταλόφωνο καντόνι της Ελβετίας το 1918 και το 1955 (τιμητική πλακέτα), ανακαλύπτοντας τον τόπο του Νίτσε.
